7 weken in ecuador, en het verveeld nog niet

Holaaaa!
Na het weekend in Tena was het weer een week om aan stage te werken en training te geven, het trainen gaat steeds beter en met m’n Spaanse lessen gaat het ook al wat beter, ik kan het meer verstaan en begrijp een beetje wat ze zeggen. De eerste skype sessie met m’n begeleider gehad en m’n opdrachten besproken. Deze week was ik op dinsdag ziek geworden, ik denk dat ik iets verkeerds gegeten heb want woensdag in de avond voelde ik mij weer een stuk beter.

In het weekend zijn we naar Latagunga geweest een dorpje waar we zouden slapen en daar hebben we s’ochtends onze spullen gedropt, en zijn we naar de Quilotoa gegaan. Een krater van een vulkaan met een meer erin. We gingen met de bus, en vroegen ons af hoe ver het lopen zou zijn om bij het meer te komen. We verwachten eigenlijk een klim of nog een heel stuk lopen. We lopen een soort gangetje in en lopen iets naar beneden, vervolgens waren we binnen 5 minuten bij het kratermeer. Wauw wat een imposant gebeuren, we hebben even een fotoshootje gehouden en zijn naar beneden geklauterd, onderweg zagen we al mensen vermoeid omhoog komen, toen dacht ik wel even oei oei waar ben ik aan begonnen. Eenmaal beneden even genoten van het uitzicht van het meer en even een koekje gegeten, vervolgens kwam de klim naar boven. Een aantal gingen met het paard omhoog, ik had de keuze gemaakt om de klim zelf te doen, er stond zo’n 1.30 u voor om omhoog te gaan. Het was een zware klim omhoog, ik liep wat langzamer dan de rest die ook omhoog gingen dus ben ik in mijn eigen tempo gegaan. Met heel wat tussenstops en een stukje chocola die ik kreeg van Ecuadoraan kwam ik binnen het uur weer boven. We waren precies op tijd gegaan want toen ik bijna boven was kwamen er allemaal wolken boven het kratermeer. En de mensen die toen net kwamen konden het meer niet meer zien vanaf boven.

Na het kratermeer zijn we weer terug gegaan met een auto met een laadbak, terwijl we weer terug gingen begon het te regenen. We zijn in een dorpje gaan eten waar een leuke markt was, maar helaas ging het steeds meer regenen. Toen zijn we gaan eten in een lokaal tentje, en zijn we weer naar het hostel gegaan. Hier hebben we lekker op bed gelegen en zijn we naar een super fijn restaurant geweest. In tijden niet zo lekker gegeten, kip van de BBQ met een heerlijke BBQ saus met groenten sla en tomaat en lekkere patat.

Na het eten hadden we nog plannen om uit te gaan maar we hadden de volgende dag om 9.00 uur afgesproken om te naar de Cotopaxi te gaan. Dus zijn we naar een kroegje gegaan hebben nog wat gedronken en zijn weer naar het hostel gegaan.

De volgende dag was het tijd om naar de Cotopaxi te gaan. De Cotopaxi is een actieve vulkaan, deze is in november december 2015 uitgebarsten en zijn ze bang dat ie elk moment wat kan doen, je kan deze vulkaan dus niet meer beklimmen maar wel van een afstand bekijken. Er is daar een heel mooi nationaal park, daar zijn we gaan paardrijden met 8 meiden. In het begin was ik een beetje bangig voor de paarden, maar ik had een heel lief paardje die echt aangespoord moest worden om te gaan galopperen. En toen we een soort heuvel naar beneden gingen vond mijn paardje het leuker om te gaan eten en naar de grootste struiken te gaan om er even van te snoepen. Na veelvuldig in het Spaans no te zeggen, en hem van de struiken af te sturen kwam ook ik eindelijk beneden.

Op het laatste wou ik nog even hard galopperen en zat ik als een echte cowboy (ik had ook echt een cowboy paard) het paard aan te sporen en zelfs een klap op de kont te geven om harder te gaan, hijaa hijaa en daar ging ie wat was dat super zeg!

Na het paardrijden begon ik mijn benen wel een beetje te voelen, we gingen weer op weg naar Quito, Lex de Nederlandse man waar we het paardrijden mee geregeld hadden bracht ons weer terug naar Quito. Eenmaal daar heb ik nog wat gegeten en zijn we weer terug naar huis gegaan.

Ik was kapot, maar omdat het Nederlandse meisje wat mijn huisgenoot was weer terug naar NL ging was hier weer een kamer vrij. Zondag avond kwam mijn nieuwe broer aan, ik was vroeg gaan slapen dus had hem niet meer gezien maar de volgende ochtend maakte ik kennis met mijn Belgische broer Joachim.
De volgende dag had ik echt super erge spierpijn en onder het mom van joachim laten zien hoe het busje werkte en waar je eruit moet stappen ben ik dus niet gaan lopen. Haha…

De week ging weer snel voorbij, voetbal trainen geven, voor school bezig, en op woensdag een gezellige avond met spelletjes en pannenkoeken eten op kantoor met de andere vrijwilligers, helaas waren de pannenkoeken niet helemaal gelukt maar het was redelijk goed te eten.

De volgende dag gingen we weer samen eten op kantoor, de noren hadden wraps gemaakt, super lekker en we hebben allemaal zitten bunkeren omdat we aardig honger hadden. Daarna hebben we kingsen gedaan en zijn we met z’n achten naar het uitgaanscentrum gegaan. Het was het plan om naar een kroeg te gaan waar sint Patricks day gevierd werd. Alleen was de entree 10 dollar en net even iets teveel. Daarna zijn we naar een andere kroeg gegaan en hebben we bier gedronken en kaartspelletjes gedaan. Daarna naar een karaoke bar waar we in een apart zaaltje konden zitten en hebben we heel wat Spaanse en echte klassiekers gezongen.

Het weekend had ik besloten na lang twijfelen om het even rustig aan te doen, ik ben samen met een nieuwe vrijwilligster en mijn Belgische broer naar mitad del mundo geweest en de vulkaan krater pululahua een van de weinige kraters waar ook echt mensen wonen. Daar was een klein hondje die ons volgde, en uiteindelijk gingen we heel even rusten en kwam ie na enig aarzelen tegen mijn tas aanliggen en kon ik m aaien.
Na de krater van de vulkaan bezocht te hebben en weer omhoog gelopen was het tijd om het middelpunt van de aarde te zien precies op de evenaar. In het museum vlakbij werden proefjes gedaan en werd er van alles uitgelegd over verschillende stammen in het amazone regenwoud. Indrukwekkend om te zien.

Na weer een week met een avondje stappen met weer karaoke, zouden we tickets halen voor het paasweekend. We hadden een lang weekend en met een aantal wouden we naar Canoa, dit ligt aan het strand. We waren dinsdag langs geweest op het station waar je kaartjes kan kopen, alleen was de bus die we wouden uitverkocht.. Er werd ons verteld dat we donderdag ochtend tickets konden halen voor een andere bus met overstap. Dus wij met ons goede gedrag om 7 uur een taxi gepakt naar het station waar we tickets konden kopen. Helaas bleek dit niet het geval en moesten we weer terug naar kantoor, zonder tickets. Diezelfde dag was in de middag de wedstrijd WK kwalificatie van Ecuador tegen Paraquay, wat een belevenis!

Mn gastoma had nog een vlag en shirtjes meegegeven helaas paste dit niet heel goed, maar bij het stadion waren gelukkig mensen die shirtjes verkochten en heb ik voor 5 dollar een Ecuador shirtje kunnen scoren. Geheel in het geel gehuld waren we klaar voor de wedstrijd. De Ecuadorianen lijken kwa voetbal bijna net zo gek als in Nederland. Het gehele stadion was geel gekleurd, het was een spannende wedstrijd ze stonden door een paar lucky goals achter maar wisten er toch nog een gelijkspel uit te halen. Het elftal van Ecuador doet het erg goed, ze hebben uit van Argentinië gewonnen en staan voor de kwalificatie reeks nog bovenaan.

Na de wedstrijd was het tijd om de nachtbus te pakken naar Canoa, we zaten helemaal voorin waar zelfs ik weinig beenruimte had, en met een zere knie was het geen prettige reis. Maar eenmaal aangekomen was het snik heet, en de muggen waren volop aanwezig en vonden mij natuurlijk weer fantastisch. Binnen no time zat ik onder de muggenbulten.

Eenmaal het hostel gevonden hebben we nog even wat bijgeslapen en zijn we daarna naar het strand gegaan, wauw wat een mooi strand en wat een hoge golven! Het hele weekend bestond uit opstaan, bikini aantrekken ontbijten en op naar het strand en vooral niet te veel doen:P. het was dan ook een heerlijk relaxed weekend. Zaterdag avond gingen we op stap, een dj op het strand, cocktails en een hoop dansende mensen. Met de voetjes in het zand, een cocktailtje in de hand en een partij goede muziek maakte het een fantastische avond op het strand.

Zondag was het weer tijd om naar huis te gaan, helaas hadden we niet voor iedereen tickets voor de bus terug kunnen krijgen. Gelukkig konden een aantal meerijden met een vriend van een van de vrijwilligers die haar project in Canoa doet en die bij haar op bezoek waren. Ik ging terug met de bus dus had ik nog een hele zondag middag om te relaxen. De bus terug was relax, totdat een meisje besloot om tijdens de stop te gaan schijten in de bus. We zaten naast de wc’s dus dat was geen prettig luchtje. De vader van het meisje moest het schoonmaken en had 3 emmers nodig om de boel weer schoon te maken. Ze had echt letterlijk schijt aan de bus.

Na thuiskomst kon ik nog even slapen en was het alweer tijd om naar kantoor te gaan, voor weer een nieuwe week om aan m’n opdrachten te werken, want er moet natuurlijk ook aan school gewerkt worden!

oeps het is alweer een heel verhaal geworden;)

groetjes!!